Tamam dedin, geldim işte.
Terine yapışmışken, gömleğin sırılsıklam
Göğüslerin yükselip alçalan,
yükselip alçalan
Sonra çevirdim kafamı, günah!
-Tanrı böyle şeylere anlayış
göstermeliydi.
Dünyanın tüm renkleriyle birleşip
Yeniden geldiklerinde çingeneler
bayram ilan edilmeliydi
İçilebilir otlardan, yaşanabilir
hayatlar uman.
-Böyle şeylere de.
Kiraz çekirdekleri diyordum, Sanskritçe
Nasılsa söylediğim şeylerin senin
için anlamı yoktu
Hiçbir dilde.
-Tanrı böyle şeylere gülüp
geçmemeliydi.
Dört köşe kokar kalbi kısrağın ilk adımı attığında
İlk adımı andığında kalbim dört köşe kokar.
Saman rengi kokar, kitap sayfası kokar bakışların
Bir adımla başlıyor, başka bir şeyim yok ki vereyim.
Ağzında kırmızı bir çiçek taşır öfkeli bir hindi
Korkarım, cinler üç harflidir ve üç harflilerden herkes
korkar
Hindi üç harfli değildir, bazı çocuklar ondan…
Aşk’tan koru tanrım!
Şayet bir göç başlarsa, çiçekler hariç buna
Hafızam, iradem, günahlarım.
Bütün göçlere ifrit olur kadınlar her şey ayaklarına gelmeli
Koru tanrım!
Halâ hayatta mı, yoksulluk, delik ayakkabı
Açlık ve tokluk ve ikisinin getirdiği ağır uyku.
Açlıktan ve tokluktan aynı anda ölüyorlar
Ah! Tanrım!
Her şey adınla başlıyor.
Ah! İnsan!
Oturma odasında bir tabut
Kurşun gibi gözlerini tabuta dayamış çocuk
Kurşun gibi dirseklerini tabuta dayamış çocuk.
-Nedir oğulluk vazifem bir tabutun başında?
Karnı acıkıyor ve öğle yemeğinde şişmiş kan çanağı gözleri
Tatlı yiyor, helva ve şekeri damağını parçalayan bir dilim.
Öbür şeyleri konuşuyor unutup, ne çabuk.
-Çay var mı?
İki yaşlı kadın mor damarlı elleriyle saçlarını okşuyor.