Beyaza boyanmış tavanlar altında
yıldızı solmuş
serenatlar
Ve ertelenmiş gülümsemelerden
soluk bir mevsim kaldı
Hüzünlü saçlarında sakladığın muhteşem bir bahardı
Soluğumu kesen bir rüzgar
bu şehrin rüzgarlarının sen olabilirsin sebebi…
Mor salkımlar gülümsüyor yıllanmış duvarlarda
Ödünç alıyorlar gülümsemelerini
En çok kahverengisini gözlerinin.
Bir yağmur
Utangaç düşüyor
Gülüşünün değdiği yere.
Neye inanıyorsun diye sordular:
-Bir gün birlikte fotoğraf çektireceğimize inanıyorum-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder