Giderken

Yorgun bir zemherinin el çırpmalarından yaptım
Kartopu ve heykellerini.
Yağmur damlalarından göz yaşı yaptım kendime.
Kusursuz sevinçler değildi
Ama sevindiğim olurdu;
Aynada göz izini her gördüğümde.
Karanlık, bulutsuz ve soğuk,
gittin.

Giderken attığın adımlarda,
Dönüşü olmayan yollar büyüdü.