Yokluğunda

öptüğün, az biraz mutluyum sol yanağımdan.

Bir şehrin gövdesine sığdıramadığıyım

Karanlık asfaltlarında ıslak güvercinleri olan.

Kıyı bucak meyhanelerinde taş plakları

Kalbi taş insanları bir şehrin.

Göğsümden gökdelenler fışkırıyor, dolunay

Uzayan bir gökyüzü, tramvay yaylarında dikenler

serçe parmağımın yanağına değdiği yerimden mutluyum

oysa canı acımaz mı, bir adamın göğsünden, tramvayları sökülen.

iki parça mutluyum, serçe parmağım, sol yanağım.

Yokluğun bir şehre atom bombası atmak gibi

yalnız anıları öldüren

İki parça mutluluk yetiyor, yokluğunda...