Çok ağladım çocukken
tavuğa mesela uçamayan
bir horozun kalbine bir tavuğun
Tiksindim ağlamaktan
ağladığım anda biri beni acıtır.
Gözlerimden dökülen kirpiler
tenimi ve işaret parmağımı yırtarken
ağladım diye zayıf sanır beni
örümcek ağındaki kelebek.
Kimse ağlatamaz beni ve hatta
bazı yerlerde ayıp olmasın diye
ağlarım kendimi yırtar gibi
kör dikenli bir kirpiyle.
Çok ağladım küçükken
ne horozun kalbi, ne de tavuğun
değişen bir şey olmadı
kirpiler aktı gözümden sonra.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder