Gereksiz Şiir

Hiçbir derdi duymaz ama sorsan yerin kulağı var.


Bütün bir dünya ayaklarımızın altında oysa
bir karınca olsak da.
Çok mutlusun, yükseklerde, en yükseklerde
Leş kargaları da tepeden bakar dünyaya.

Kime baksa kendini görüyor insan ama sorsan bir kahvenin kırk yıl hatırı var.

Bütün gökyüzü, bütün yıldızlar ve ufuk çizgisi
Alabildiğine her birimizin, tek tek, paylaşılmadan
sınır çizgileri olmadan.
Elli metre kare beton için ölüyoruz milyonlar.


Kime sorsan kardeşiz, Habil ve Kabil!

Yeryüzünü kırmızıya boyayan
ve aynada
kendimizi görmeye doyamayan.


Bu bencillik, bu hırs, bu betonlar
götümüze girmeli.